Kuns op motorhuisdeure – Antibes

Nog ‘n ryke afsplintering van graffitikuns is dit wat kunstenaars op motorhuisdeure in Antibes doen.  Ek meen hulle voel seker oor motorhuisdeure soos ek oor vibracrete heinings voel:  die harde gesigloosheid moet bedek word.   Hier volg ‘n paar voorbeelde wat ek in Antibes al gesien het.

Vreemd en droomagtig

Rakelings hiphop

Innemende portret

‘n Merkwaardige tromp l’oeil

Les Remparts

(c) Willem van der Walt

http://www.loertoer.wordpress.com

Les Semboules, Antibes

September, 2018

 

My foto’s

Kunstenaars onbekend

Guevara op die waenshuisdeur

Advertisements

Beelde van Toeval – Tafelberg

Weereens, laat die naamlose beelde vir jou ‘n bietjie poësie maak.  As jy in die bronne belangstel, word  hulle aan die einde verskaf.

(c)  Willem van der Walt 

http://www.loertoer.wordpress.com

Les Semboules, Antibes

September, 2018

 

Bronne

ets, W. Stettler, 1669 – uit “Hoerikwaggo”

Tafelberg – bron verloor

Tafelberg en wind – bron verloor

Valsbaai sonsonder – my foto

Tekening, Gus Ferguson

G.F. Riedel, 1780 – uit “Hoerikwaggo”

Seilskip – bron verloor

Tafelberg sonsonder – bron verloor

Tafelberg in wind – bron verloor

Tafelberg – onbekende kunstenaar

Vernietiging van die gewyde

Waarom het invallers van ‘n land die behoefte om gewyde plekke veral te vernietig?  In Antibes, het argeoloë die oorblyfsels van ten minste vyf verskillende kulture opgediep en ek wonder tot watter mate elke laag vernieling en vernietiging verteenwoordig.  Dié opgrawings is in die Kapel St Esprit gemaak wat digby die Katedraal staan.

Die kloktoring van Kapel St Esprit

In die jaar 476 n.C., in die tydperk van groot gisting met die invalle van Noord Europeërs op Suid-Europese lande – die Ostrogote, Vandale, Wes-gote, om maar ‘n paar te noem — het die Wes-gote Antibes beset en die Kapel van Ste Marie, maar ‘n paar dekades voor dit gevestig, geplunder en vernietig.   Ek is onseker hoeveel van hierdie invallers self al Christene was.

Die Katedraal (regs) en St Esprit

In 1125 is die kerk weereens geplunder en vernietig, dié keer deur invallende Sarasene.  Die beduidende teenwoordigheid van die Sarasene in Provence het in 973 geëindig toe Willem die Bevryder die Sarasene se kasteel en hoofkwartiere by Fraxinet naby vandag se St Tropez met die grond gelykmaak het.  In die jare ná 1125 is die kapel in Antibes herbou, gerestoreer en die vorm van vandag se katedraal gegee.

Die Sarasene-toring (links) en die Katedraal

Die Duitsers het Antibes vanaf laat-1942 tot Augustus, 1944, beset.  Die Katedraal is onaangeraak.  Op ‘n afstand, herinner ek my aan die Duitse generaal wat die vernietiging van Florence in Italië, ‘n uitdruklike bevel van Hitler,  doelbewus uitgestel het,  todat dit te laat was.

Oudste deel van Katedraal (regs)

Die Katolieke van Antibes behoort vandag na te dink, ironies seker, oor hoe hulle eie voorsate dié gewyde plek op die ruïnes van ‘n heidense tempel, seker aan Afrodiet gewy, opgerig het.  Argeoloë het in 1860 die oorblyfsels van die heidense altaar in die koor-afdeling van die Katedraal gevind.  Kripties, merk die historikus, dat dié stuk altaar vir “sekere opofferings” bedoel is.  Dit is seker die rede waarom hulle ander se gewyde plek kon vernietig.

Die Katedraal St Marie

© Willem van der Walt

www.loertoer.wordpress.com

Les Semboules, Antibes

September, 2018

 

Bronne

Michael Nelson :  The French Riviera  A history (Matador, Londen. 2017)

David Abulafia: The Great Sea (Penguin Books, 2011)

John J. Norwich:  The Middle Sea (Vintage Books, Londen. 2007)

 

Beelde

My foto’s

 

Kyk ook

Ek is Terpon, 24.7.2017

Sarasene in Provence, 25.7.2017

 

 

 

 

Beelde van Toeval – Antibes

Laat jouself toe om die woordlose poësie van toevallige beelde aan te voel.  Dit is beelde wat my oog in Antibes gevang het, maar nie noodwendig deel sal vorm van enige poste nie.  Wat die beelde is, word aan die einde aangebring.

…

…

…

…

…

…

…

…

…

…

 

(c)  Willem van der Walt

http://www.loertoer.wordpress.com

Antibes

September, 2018

 

Beelde / my foto’s

1  Les Amoureaux deur Raymond Peynet

2  Papier ligskerm in die Massena-boekwinkel

3  “Nomade” op die St Jaume-bolwerke, deur Plensa.

4  Satier, deur Pablo Picasso, Huis Grimaldi-museum

5  Kunswerk bo private ingang.

6  Monument aan die Franse Weerstand

7  Gesnoeide boom

8  Beeldhouwerk op die terras van die Grimaldi-Museum

9  Informele uitstalling van kontemporêre kunswerk

10  Kruis by Garoupe Kerk

 

Seoel 1988 – Beelde van Gô

Die eerste in ‘n reeks van twee

Die Olimpiese Spele van 1988 het in die Jamsil-distrik van oos-Seoel afgespeel.  Dit was polities ook ‘n goeie jaar vir Suid-Korea na die nare tydperk van die sewentigerjare.  Dit is seker onvermydelik dat daar ‘n sweem verlatenheid was oor die stadium en die verweerde beelde in die strate dertig jaar nadat hulle opgerig is.  Tog is die energie daar.

Die eerste daad van durf en energie was om die Olimpiese Brug oor die Han-rivier op te rig.  In die agtergrond sien mens ook van die woonstelblokke waar tagtig persent van die Suid-Koreaanse bevolking bly.

En kort op die hakke van die brug kom die eerste foto’s van gimnaste.

Daarna, die posters.  Hier sien mens die Han-rivier agter die grafieke.

Die Jamsil-stadium was lank voor die tyd klaar.

En toe kom die beelde van gô in die hoofstraat by die stadium.  Hierdie een is vir branderplankry.

(c) Willem van der Walt 

http://www.loertoer.wordpress.com

Les Semboules, Antibes

Augustus, 2018

 

My foto’s 

Seoel 1988 – Beelde van Gô

Die tweede in ‘n reeks van twee

Een na die ander beeld die figure die sportsoorte uit.  Hierdie een is bofbal.

Hier is tafeltennis.

Dan, hokkie.

En, paalspring.

Die 1988 Olimpiese Spele in Seoel was ook die geleentheid om eer aan ‘n Koreaanse atleet van die 1936 Olimpiese Spele in Berlyn te toon.  Dit spyt my dat ek nie sy naam het nie.  Hy het blykbaar goed presteer, maar die kontroversie was dat hy onder die vlag van Japan opgetree het.  Japan het Korea al vanaf 1910 as kolonie oorgeneem, ‘n situasie wat tot 1945 sou duur.  Oor dié Koreaanse atleet het daar groot bitterheid geheers.  Die geleentheid van die Olimpiese Spele in Seoel sou seker ‘n mate van genesing vir die bevolking bring.  Noudat hulle hulle ou atleet oordentlik kon eer.  ‘n Brons beeld van hom is by Jamsil-stadium opgerig.

 

(c) Willem van der Walt

http://www.loertoer.wordpress.com

Les Semboules, Antibes

Augustus, 2018

 

My foto’s 

 

 

Keramiek in Suid-Korea

Die eerste in ‘n reeks van twee

Weereens, is daar in die Nasionale Kultuur Museum in Ichon, Wes-Seoel, ‘n versameling keramiek wat skrik vir niks.  Keramiek in Korea het nog altyd ‘n groot rol gespeel en het hoë aansien in die wêreld.  Ek is spyt dat ek nie die besonderhede van hierdie keramiek het – hoe oud hulle is en wie hulle gemaak het nie.  Die meeste kom uit die Drie Ryke tydperk (500 nC tot 1000) en die Joseon-tydperk (vanaf die 1400s).  Ek weet niks van keramiek af nie en verwonder my net.

Die vis speel ‘n groot rol in die simbologie van die Koreane (verwys my pos oor Magoksa).  Wat die funksie van hierdie houer was, kan mens oor raai.  Ek hou nogal baie van hierdie vrolike vis, ‘n motief wat ook op die kermaiek van die moderne potterbakker Seo Byong-Ho (verwys pos) te vinde is.

Hierdie waardige heer krap lekker aan sy boep, maar is nukkerig, ten spyte van die feit hy dat op die gewyde simbool van yin en yang sit.

Hier sien mens met hierdie foune-motief, die gebruik van die kenmerkende blou emalje.

Hierdie keramiek drakekop laat my aan die gotiese dakspuiers op katedrale in Europa dink  –  dit wat die bose gese verjaag.  En ek moet sê, ek skrik self hier.  Die draak word in die Ooste baie anders as in die Weste gesien.

Ek kon nie uitmaak wat die gebruik van dié objek was nie.  Dit is die simbole wat my interesseer het.  Onder is die lotusblom wat deur die Ooste ‘n gewyde simbool is.  Bo dit is ‘n Drie tussen aanhalingstekens  –  so lyk dit.  Dié simbool kom uit die Hindoeisme wat lank voor die Boeddhisme bestaan het.  Die simbool, nie 100% voltooi hier nie, het niks met drie te doen nie.  Dit is die simbool van die Heilige Woord Aum wat sentraal is wanneer dreunsang beoefen word.

Afgesien van die pragtige vorm van dié vaas, is dit die motief van die sebra-agtige perd, met luiperdkolle, wat my interesseer.

(c)  Willem van der Walt

http://www.loertoer.wordpress.com

Les Semboules, Antibes

Augustus, 2018

 

My foto’s